اثر مونومرهای استایرن و متیل متاکریلات بر خواص مکانیکی و مقاومت در برابر پوسیدگی راش ایرانی (fagus orientalis)

این تحقیق با هدف بررسی اثر مونومرهای حفره ای استایرن و متیل متاکریلات بر خواص مکانیکی و مقاومت در برابر پوسیدگی چوب راش ایرانی انجام شد. نمونه های آزمون مکانیکی و زیستی به ترتیب بر اساس استاندارد astm d 143-94 و din en113 تهیه و به روش بتل، در پنج غلظت0، 40، 60، 80 و 100 درصد اشباع شد. به منظور پلیمریزاسیون مونومر، نمونه های اشباع شده در آون، به مدت 24 ساعت، تحت دمای 90 درجة سانتی گراد و متعاقباَ برای همین زمان، تحت دمای 103 درجة سانتی گراد قرارگرفت. مدول گسیختگی و الاستیسیته، سختی، فشار موازی الیاف و کاهش وزن نمونه ها اندازه گیری شد. بر اساس نتایج، مقاومت های مکانیکی با غلظت مونومر افزایش یافت. مدول گسیختگی، مدول الاستیسیته، سختی و فشار موازی الیاف در بالاترین سطح تیمار (غلظت 100 درصد) نسبت به نمونة شاهد، به ترتیب 4/36، 4/44، 29 و 7/30 درصد برای مونومر متیل متاکریلات، و برای مونومراستایرن 32، 5/35، 5/36 و 5/27 درصد افزایش یافت. همچنین، با افزایش میزان جذب پلیمر در چوب، بهبود مقاومت در برابر پوسیدگی مشاهده شد، به طوری که بیشترین کاهش وزن در نمونه های شاهد 9/36 درصد بود، ولی در نمونه های اشباع شده با مونومرهای استایرن و متیل متاکریلات به ترتیب به 6/7 و 5/6 درصد تقلیل یافت.